طوفان بت

از برخی جهات، تیم‌های NFL و پایگاه‌های هواداران می‌توانند بسیار شبیه آن دوستی باشند که شما دارید که انتخاب‌های عاشقانه وحشتناکی انجام می‌دهد. مهم نیست که چند بار به آنها توضیح دهید که نه، آنها نمی توانند آن شخص را “رفع” یا “نجات” دهند، آنها همچنان تلاش می کنند. و وقتی گفته می شود که آینده عاشقانه همان چیزی است که همیشه بوده اند، همیشه با اشک ختم می شود. اما شما هنوز آنجا هستید تا شاهد فریاد زشت آنها در IPA خود باشید.

نمی توان گفت که قوچ ها و طرفداران آنها فکر نمی کردند که نمی توانند متیو استافورد را “نجات دهند” زمانی که قایق را رها کردند تا او را از دیترویت خارج کنند. و به راحتی می توان فکر کرد که هر بازیکنی که آبی هونولولو شیرها را می پوشد نیاز به پس انداز دارد. که اگر مراقبت درست به آنها شود، عشق درست نشان داده شود، آنچه خارج از فورد فیلد ممکن است نشان داده شود، از گنج دفن شده پرده برداری خواهند کرد.

اما دلیلی وجود دارد که بری سندرز و کالوین جانسون به جای تلاش برای رفتن به جای دیگری بازنشسته شدند و روحشان به دلیل شیر بودن شکسته شد. هیچ نجاتی وجود ندارد. آنها نمی توانند برای دیگران خوب باشند. هیچ شراکتی وجود ندارد که زخم ها و روان پریشی ها را از بین ببرد. بهتر است فقط خود را از همه بدزدند. دیگر درد دل نیست

مطمئناً، مکان‌های بسیار بدتری برای رام‌ها از 7-4 وجود دارد، دو برد کمتر از آریزونا که رتبه اول را کسب کرده است. جگوارهای ناتوان و سی هاوک‌های در حال مبارزه هنوز در برنامه لس‌آنجلس هستند و NFC هنوز کاملاً باز است. وایکینگ‌ها همیشه می‌توانند در سطل زباله بیفتند و در حالی که وارونه و کور هستند پاهای خود را به شکل کارتونی در هوا لگد بزنند. بنابراین شاید 10 یا 11 برد هستند هنوز در کارت شاید صعود به پلی آف بقیه NFC، زیر برندگان بخش، به نظر می‌رسد قصد دارند با نقاط وحشی مانند کسی که در وسط یک مهمانی استفراغ می‌کند، رفتار کنند.

اما این همان چیزی است که استافورد است. کالریش خالیه اعداد همیشه خوب به نظر می رسند، زیرا به نظر می رسد که او همیشه خود را در نقطه ای می بیند که مجبور است زیاد “لعنتش کن، ولش کن، FOOOBAWWWW”. گاهی اوقات او می تواند این کار را به اندازه ای انجام دهد که یک برنده بازگشتی بنویسد، که میل هر کسی را برای پرسیدن اینکه چرا در وهله اول خود را در آن سوراخ پیدا کرده است، از بین می برد.

مطمئناً، او سه بار در پلی آف از لاینز به دست آورد که در دیترویت مبلغ کورتز گلد است. اگرچه او هیچ یک از آنها را نبرد و فقط در یکی از آنها خوب بازی کرد. و فقط بیش از 10 بازی را دو بار در 12 فصل برد. مطمئناً این شیرها بودند و همیشه نتیجه این بود که هیچ کس نمی تواند آنها را از باتلاق بیرون بیاورد. تیم بعدی می‌گوید که فقط در جمعیت اشتباهی می‌رفتم.

اما استافورد هم هست. وقتی به او نیاز دارید که خوب تا عالی باشد، بیشترین امیدی که می توانید داشته باشید برای شکستن قلب شما کافی است. به جدول امسال نگاه کنید. ضربه زدن به کلاس جبرانی لیگ، گرفتن الاغش توسط تایتان ها یا نینرزها یا پکرها تا زمانی که خیلی دیر شده است. اما او ممکن است چند درایو لعنتی را با هم جمع کند تا اعداد را خوب جلوه دهد. اعداد همیشه با استافورد خوب به نظر می رسند. اما آنها هرگز معنایی ندارند.

برخی استدلال خواهند کرد که او مجبور شد 50 بار در بازی در دیترویت توپ را پرتاب کند، زیرا آنها فقط یک سری سگ راهنمای شکست خورده داشتند که در حال دویدن بودند. این کاملاً نادرست نیست. اما شما بهانه‌ها را برای استافورد جمع می‌کنید تا زمانی که متوجه می‌شوید که برج جنگا به‌طور نامطمئنی بالای سر شما خم شده است.

پوسته با استافورد آنجاست. عرض و عمق. از دور، به نظر می رسد یک کوارتربک باشد که می تواند جایگاه های یک تیم را بگیرد. شکل مناسبی دارد، در نور مناسب خوب به نظر می رسد. با این حال از نزدیک بروید و می بینید که عمق ندارد. این یک برش مقوایی است. با چند تا فشارش بدید انگشتان دست و پایین می افتد.

او یک شیر است. مهم نیست که چقدر قرارهای دوست‌داشتنی و تعطیلات آخر هفته دور هم جمع می‌کنید.

نش و سوخت

یک فریاد به نشویل اس سی دیشب، که در بازی نیمه نهایی کنفرانس شرق MLS خود در برابر فیلادلفیا یونیون همه را تا حد مرگ خسته کرد و نمایشگاه کشتی سومو 1-1 را به ضربات پنالتی کشاند. و سپس ادامه داد تا تک تک آنها را از دست داد. هر چهار. آنها اولین تیم MLS بودند که در یک ضربات چهار پنالتی را از دست دادند.

این آخرین اثر واکر زیمرمن است که در نزدیکی ترنتون فرود آمد:

باور کنید وقتی به شما می گویم چهار نفر دیگر بهتر از این نبودند. هانی مختار و آنیبال گودوی، دو نفر اول را به شکلی که امیدوار بودند دروازه بان از خواب بیدار نشود، به وسط رفتند و به راحتی توسط دروازه بان یونیون، آندره بلیک نجات یافتند. می‌دانی که وقتی دروازه‌بان می‌تواند آن را بگیرد، یک پنالتی تلخ است. الکس مویل با ارسال پنالتی زیمرمن به دنبال چند هواپیمای عبوری، جلوی پنالتی را گرفت.

اگر می خواهید آن را تف کنید، آن را نیمه کاره نگذارید. نشویل باشید و ابتدا رو به رو در سپتیک تانک شیرجه بزنید.

دوین بوکر، گارد تیراندازی فونیکس سانز، راه مربی خود، کوبی برایانت را دنبال می‌کند و ادعا می‌کند که بهترین بازیکن در جایگاه خود در NBA است. مانند برایانت، بوکر چند سال طول کشید تا از آن کوه دو نگهبان نخبه بالا برود، اما فکر می‌کنم می‌توان گفت که او به اوج رسیده است.

بوکر بهترین بازیکن و گلزن برتر (23.9 pg) در دومین تیم برتر لیگ است. تنها یک بازیکن دیگر برای Suns به طور میانگین بیش از 15 ppg دارد و آن Deandre Ayton با 15.4 است. بوکر ستاره‌ای ندارد که بتواند شبی بیش از 30 امتیاز به سانز بدهد، اما کریس پل به گونه‌ای بر بازی تأثیر می‌گذارد که تنها چند نفر دیگر بدون کسب تعداد زیادی امتیاز در هر شب، روی بازی تأثیر می‌گذارند.

به نظر می‌رسد که بازی در این دو فصل اخیر به راحتی به بوکر می‌رسد، زیرا به نظر می‌رسد او بالاخره راهی برای حل کردن پیدا کرده است. امتیازات او در هر بازی نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته است، اما بوکر در حال حاضر برای اولین بار در دوران حرفه‌ای خود، بیش از 40 درصد (دقیقاً 41) توپ سه توپ را به ثمر رساند. در لیگی که تمرکز زیادی روی تیراندازی بیرونی دارد، این یک جهش بزرگ و یک عنصر ضروری برای موفقیت بوکر و سانز در اوایل فصل است.

در حالی که نام‌های دیگر در این گفتگو – بردلی بیل، دونوان میچل، زک لاوین، و سی‌جی مک‌کولوم – برجسته هستند، بوکر به‌طور مؤثر تیمش را به‌گونه‌ای رهبری می‌کند که بقیه با هم مطابقت ندارند. اگر برای احیای مجدد گلدن استیت واریرز نبود، فینیکس بحث لیگ بود، اما در عوض، آنها به تازگی به یک برد 16 بازی. آنها در روز سه‌شنبه با واریرز بازی می‌کنند که می‌تواند پیش‌نمایش فینال‌های کنفرانس غرب و یک معیار خوب برای بوکر باشد، زیرا او در این فصل با بهترین تیم دفاعی NBA روبرو خواهد شد. این دو قبل از سال جدید دو بار دیگر با هم بازی خواهند کرد، از جمله یک بازی بزرگ روز کریسمس در فینیکس. این‌ها بازی‌هایی هستند که بوکر می‌تواند به طور قانونی پرچم خود را بر فراز کوه تیراندازی نصب کند و تاج و تختی را که زمانی ریاست کوبی بر آن اداره می‌کرد، مدعی شود.

من فکر می کنم نبرد برای دو گارد برتر هنوز نزدیک است، اما اگر بوکر به همان اندازه کارآمد بازی می کند همانطور که او تا کنون انجام داده است و Suns همگام با وریرز است، ما می توانیم تا پایان فصل تاج گذاری کنیم، اگر نه زودتر. حتی در بحبوحه رسوایی ادعایی متعصب خود در مورد بیرون راندن مالک، این تیم راهی پیدا کرده است تا همه سر و صداها را کم کند و به برنده شدن ادامه دهد. برخی افراد باور ندارند که چیزهای ناملموس در ورزش وجود داشته باشند یا معنی زیادی داشته باشند. بوکر و سانز این مفهوم را رد می کنند و سرسختی ذهنی خود را در کل لیگ به نمایش می گذارند.

یکی از چیزهایی که ورزش را بسیار زیبا می کند این است که آنها نمونه ای هستند از افرادی که از اقشار مختلف به نام تیم گرد هم می آیند. سیاه‌پوست، سفید، همجنس‌گرا، مستقیم، مرد، زن، غیر باینری، مهم نیست – همه آنها برای نامی که در جلوی پیراهن‌هایشان است بازی می‌کنند. اما، مهم نیست که یک اتاق رختکن چقدر یک تجربه «آرمان‌شهری» می‌تواند باشد، آن‌ها نمی‌توانند به‌عنوان محیط‌های کاملی برای برابری به‌دلیل آنچه که بسیاری صرفاً برای رسیدن به آنجا تحمل کرده‌اند، عمل کنند.

این اتفاقی است که برای تونی همفری افتاد.

بازیکن بیسبال 16 ساله سیاهپوست اخیراً به دلیل تصمیم خود برای دور شدن از یک محیط سمی در دبیرستان سابقش در خبرها بوده است. جونیور که قبلاً متعهد به بازی بیسبال در کالج بوستون شده است، آیونا پرپ را در نیو روچل، نیویورک ترک کرد تا برای بازی در یک دبیرستان محلی بازگردد، زیرا ادعا کرد که دستیار مدیر ورزشی به او گفته است که سرعت خود را «با افزایش سرعت» به دست آورده است. فرار از پلیس، پس از اینکه هامفری به او گفت که به تیم پیست می‌پیوندد تا سریع‌تر شود.

“این نژادپرستانه بود. دلیلی برای گفتن او وجود نداشت.» همفری در مورد این حادثه گفت.

من تصمیم گرفتم که به دلیل شرایط فعلی خود را ترک کنم، زیرا قبلاً متعهد هستم. من در حال حاضر به [college]،” او توضیح داد. احساس نمی‌کنم باید در برنامه‌ای بمانم که در آن به من متفاوت نگاه کنند، یا در جایی که باید از دوشنبه تا جمعه بروم احساس ناراحتی می‌کنم.»

جای تعجب نیست که این اولین باری نیست که یک پسر 16 ساله سیاهپوست با دریدلاک که در یک مدرسه مقدماتی ورزشی مانند بیسبال بازی می کند، مجبور می شود با چنین چیزی دست و پنجه نرم کند. در این کشور، برخورد با نژادپرستی چیزی است که سیاه‌پوستان قبل از اینکه به سن کافی برسیم و حتی بفهمیم چه اتفاقی برایمان می‌افتد، آن را یاد می‌گیرند. زیرا اگرچه ممکن است در آن لحظه کلمات مناسبی نداشته باشیم، اما آن احساس اولیه یک ضربه به روده است که هرگز از بین نمی رود.

هامفری توضیح داد: «در سال اول من موارد دیگری از نژادپرستی وجود داشت. “من این موضوع را با رئیس، با بالاترها مطرح کردم و برای دانشجوی دیگر اتفاقی نیفتاد.”

پس از این وضعیت، دانش‌آموزان در حمایت از همفری مدرسه را ترک کردند و دستیار AD استعفا داد در حالی که مدرسه تمام تلاش خود را می‌کند تا در مورد همه چیز ساکت بماند به این امید که از بین برود.

با این حال، داستان واقعی در اینجا این است که تونی همفری فقط آخرین “تونی همفری” است.

در سال 2018، جاستین فیلدز زمانی که UGA را به مقصد ایالت اوهایو ترک کرد در وضعیت مشابهی قرار داشت. یک اتفاق نژادپرستانه پس از آن که یکی از اعضای تیم بیسبال مدرسه او را کلمه N نامید. چند ماه پس از آن، پس از انتشار ویدئویی از آن، نام اندرو جانسون را فهمیدیم کشتی‌گیر نوجوان سیاه‌پوست دبیرستانی در نیوجرسی که مجبور می‌شود قفسه‌هایش را قطع کند توسط یک داور نژادپرست سفیدپوست برای مسابقه دادن او.

گاهی اوقات این داستان ها نادیده گرفته می شوند یا در زیر رادار پرواز می کنند. و گاهی اوقات کسی گوشی خود را بیرون می‌آورد تا اتفاقات را ضبط کند، زیرا جامعه ترجیح می‌دهد نژادپرستی را نادیده بگیرد، در حالی که طوری رفتار می‌کند که انگار نفرت تنها زمانی رخ می‌دهد که ویدیویی برای اثبات آن وجود داشته باشد.

کاری که تونی همفری در 16 سالگی انجام داد زیبا بود. اما، نه فقط به این دلیل که ثابت کرد که او ارزش خود را درک می کند. اما به این دلیل که کسی را در جایی برای انجام همان کار الهام می بخشد.

این یک تیتر هیجان انگیز است، و واضح است که من واقعاً حداقل به طور کامل به آن اعتقاد ندارم. این هم آن را دروغ نمی‌سازد، و کولیکوف شروع شگفت‌انگیز مینه‌سوتا وایلد را خلاصه می‌کند که آنها را با چهار امتیاز در صدر بخش مرکزی قرار داده است.

اکثراً، هر زمان که من و بسیاری دیگر در مورد وحشی صحبت می کنیم، به این موضوع می پردازیم که چقدر غیرقابل شناسایی هستند. اینکه تا زمانی که تیم شما با آنها بازی نکند به Wild فکر نمی کنید و به محض اینکه بوق پایانی می زند، آگاهی شما از آنها به هیچ چیز برمی گردد. آنها در فضای خالی پر از برف ناپدید می شوند. این چیزی است که زمانی اتفاق می افتد که شما هرگز واقعاً وحشتناک نبوده اید، اما هرگز به قهرمانی نزدیک نشده اید. این وحشی است، که نمی‌تواند تعریف محکم‌تری از «وسط» برای کل وجودش باشد، که در واقع آنها را به همان اندازه نماینده مینه‌سوتا می‌سازد که می‌تواند باشد.

دنیای هاکی هنوز متوجه نشده است، اما این تیم ممکن است “وسط” نباشد. آنها یک سوپراستار واقعی در کریل کاپریزوف دارند که باز هم میانگین یک امتیاز در هر بازی کسب می کند. او حتی رایان هارتمن را که قبلا فقط یک توپ بولینگ بود، به 12 گل در این فصل رساند، در حالی که متس زوکارلو از بازی خارج بود. آنها فقط یک هفته بعد از اینکه آنها را در جاده امتحان کردند و در یک تیراندازی شکست خوردند، لایتنینگ را در خانه شکست دادند. آنها در چند هفته گذشته هفت گل به جت ها و ستاره ها زده اند و همچنین پانترز را در جاده شکست داده اند. اینجا یک چیز کامل است.

و آنها این کار را با کاپریزوف انجام دادند که اساساً تنها ستاره واقعی آنها بود. پس اینجا چه کار می کنند؟ بیایید آنها را از طریق منشور کولیکوف ببینیم.

کولیکوف در میان 10 مدافعان برتر (حداقل 100 دقیقه، طبق NaturalStatTrick.com) در درصد گل های مورد انتظار در حالی که روی یخ است، در هر 60 دقیقه قرار دارد. اساساً، برای افرادی که تمایل به تحلیل ندارند، وحشی‌ها در مقابل موقعیت‌هایی که در حالی که کولیکوف روی یخ است، از دست می‌دهند، بیشترین تعداد موقعیت‌های گلزنی را ایجاد می‌کنند. با این حال، کولیکوف در بین بهترین مردان این رده منحصر به فرد است، زیرا او تنها 40 درصد از شیفت های خود را در منطقه تهاجمی شروع می کند. بقیه حداقل بیش از نیمی از شیفت های خود را در منطقه تهاجمی شروع می کنند، تا حدودی بیشتر. در 15 تیم برتر، تنها الیور کیلینگتون در کلگری و کال فوت در تامپا کمتر از نیمی از شیفت های خود را در منطقه تهاجمی شروع می کنند و هر دو درست در مقابل 50 درصد قرار دارند. بدیهی است که اگر بیشتر اوقات به دروازه حریف نزدیک‌تر باشید، ایجاد موقعیت‌های گلزنی بیشتر از تسلیم شدن آسان‌تر است. کولیکوف – و شریک همیشگی‌اش جان مریل، بازیکن دیگری که ظاهراً با تمام هیاهوهای چک کنتور برق به دور لیگ می‌پرداختند – در منطقه خودشان دفن می‌شوند تا بیشتر اوقات شروع کنند و در عین حال بازی را به انتهای دیگر برسانند. اغلب مانند هر کس دیگری، و در آنجا فرصت ایجاد کنید. بسیار چشمگیر است.

و این به طور خلاصه نوعی وحشی است. در زیر کاپریزوف، یک سری از نام‌های غیرخانواده‌ای که فقط هاکی جامد به علاوه بازی می‌کنند. فقط دو بازیکن در درصد کورسی زیر آب هستند (سهم تلاش های شوت). تنها یک مورد از نظر درصد اهداف مورد انتظار کمتر است. آنها ممکن است فقط یک دسته از مردان جفت دوم باشند، اما آنها شش نفر از آنها را دارند. ممکن است فقط یک گروه از نفرات دوم و سوم زیر کاپریزوف باشد، اما 12 نفر از آنها هستند. به نحوی عالی، وحشی ها تیمی از “وسط” ایجاد کرده اند و آنها را به صدر جدول رده بندی رسانده است.

آیا در شروع آنها هوا وجود دارد؟ فقط یک لمس آنها دومین درصد تیراندازی در لیگ را دارند، دقیقاً پس از تیم ملی با 9.5 درصد در قدرت برابر. در حالی که Caps یک دسته تک تیرانداز با سابقه طولانی مدت (از جمله بهترین تک تیراندازهای تاریخ) دارد، وحشی ها اینطور نیستند. و فقط Caps در پنج فصل کامل گذشته یک سال را با درصد تیراندازی بالای 9.5 برای یک فصل به پایان رسانده اند. وحشی از این به احتمال زیاد پایین خواهد آمد. رایان هارتمن، ما به شما نگاه می کنیم.

وقتی این اتفاق می‌افتد، آن‌ها واقعاً دروازه‌بانی را به دست نیاورده‌اند تا آن را متعادل کنند. کم تالبوت خوب بوده است، با درصد ذخیره 0.914 در کل، اما به سختی زمین را در هم می شکند. و پشتیبان Kaapo Kahkonen تاسف بار بوده است، به این معنی که تالبوت ممکن است از روزهایی که در ادمونتون در جایی حوالی فوریه در سنت پاول در ادمونتون بود، فلاش بک هایی را دریافت کند که به یک خمیر خوب تبدیل شده است. تیم های ویژه آنها در بهترین حالت هوم بوده اند.

وایلد نیز موقعیت‌های فراوانی ایجاد نمی‌کند، فقط سیزدهمین گل مورد انتظار در هر 60 گل در بازی‌های زوج است. آنها باید به خاموش کردن چراغ ها ادامه دهند.

اما فعلاً کافی است. و تقسیم بندی آنها به آنها کمک می کند، با شکست کلرادو و بقیه تیم هایی که ممکن است نتوانند از مسیر خود خارج شوند. این ممکن است اولین تیم مینه‌سوتا در مدتی باشد که می‌توانید در زمان دیگری غیر از زمانی که به پیست محلی شما می‌آیند شناسایی کنید.