طوفان بت

سینسیناتی بنگال ها کابوس هر تحلیلگری در فصل گذشته بود. هیچ کس انتظار نداشت آنها قهرمان AFC شمال شوند. انجام دادند. هیچ کس انتظار نداشت آنها به سوپر بول برسند. انجام دادند. اکنون، در سال 2022، همه انتظار نتایج مشابهی را دارند، شاید نه یک بازی دیگر در سوپربول، بلکه حداقل 10 برد و صعود به پلی آف.

همه جز من

من بر خلاف غلات می روم. آیا قبلاً توسط بنگال ها سوخته ام؟ کاملاً، اما دقیقاً مانند زمانی که بعد از بزرگترین شکست زندگیم وارد یک رابطه شدم، آماده هستم که دوباره آن را انجام دهم!

قرار نیست اینجا بنشینم و بگویم بنگال ها الان تیم بدتری نسبت به پایان فصل گذشته هستند. آنها نیستند. مطمئناً آنها تی را از دست دادند رایلی ریف و تی سی جی اوزوما، اما اضافات خطیر Alex Cappa، Lائل کالینز، تیاد کاراس، و همچنین TE هیدن هرست بسیار بیشتر از این ضررهاست. این جایی نیست که من مشکل دارم. مشکل من در این است که معتقدم بنگال‌ها می‌توانند آن جادوی سال گذشته را بازپس بگیرند. بازی‌های لحظه آخری، بازیکنانی که سال‌های حرفه‌ای داشتند و خوش شانسی، دوندگی غیرمحتمل بنگال‌ها به سوپر باول را تقویت کرد.

فقط علامت سوال خیلی زیاد است. برای اولین بار، آیا فکر می کنیم تری هندریکسون در 11 بازی متوالی دوباره حداقل نیمی از اخراج را دریافت کند، شاهکاری که فقط انجام شده است. دو بار دیگر (در یک فصل) از آغاز قرن؟ آیا واقعاً فکر می‌کنیم که چیدوبه آووزی دوباره مانند او در سطح بالایی قرار خواهد گرفت فصل گذشته پس از 2018، ‘19، و ‘20 جایی که سقفش درست بالاتر از حد قابل استفاده بود؟ آیا مطمئن هستیم که بنگالی‌ها می‌توانند برنامه رتبه اول را در AFC بسیار بهبودیافته مدیریت کنند؟

بیایید یک لحظه در مورد آن صحبت کنیم. بیایید به این فکر کنیم که چند تیم در AFC یا واقعاً خوب هستند، واقعاً مربی خوبی هستند، یا در خارج از فصل بسیار پیشرفت کرده اند. رئیسان خوب هستند. بنگال ها امسال با آنها بازی می کنند. تایتان ها چند علامت سوال دارند، اما آنها بسیار خوب مربی شده اند. بنگال ها امسال با تنسی بازی خواهند کرد. دلفین ها بهتر شدند. کلاغ ها سالم شدند. پس از پایان محرومیت واتسون، براون ها بهتر خواهند شد. بیل ها خیلی خوبن

فرض کنید بنگال ها به مرحله پلی آف صعود کنند. آنها ممکن است با شارژرها روبرو شوند. آنها نسبت به سال گذشته بهتر هستند. برانکوها پیشرفت کردند. رایدرها پیشرفت کردند. کلت ها بهبود یافتند. هر تیم شایسته ای در AFC بهتر شد، بنابراین اضافه شدن کالینز، کاپا و کاراس توسط بنگال ها در واقع آنقدر که ممکن است به نظر می رسد یک گام رو به جلو بزرگ نیست. من استدلال می کنم که آنها یکی از مدعیان کمتر پیشرفت در AFC هستند.

خط حمله بنگالی ها سال گذشته عالی بود، اما در فوتبال، همیشه باید در حال تکامل باشید. پس از یک فصل کامل مطالعه نوار بازی بنگال ها، اگر کادر مربیگری بنگال ها شروع به تزریق جان تازه ای به بازی آنها نکنند، تیم ها با هم هماهنگ خواهند شد. آیا واقعا زک تیلور چنین مربی ای است؟ نوعی که می تواند نمایشنامه های پویا جدیدی خلق کند و در عین حال محدودیت های پرسنل خود را افزایش دهد؟ من شک دارم، زیرا همانقدر که حمله بنگال ها در سال گذشته انفجاری بود، واضح بود که تیلور آنها را عقب نگه می داشت. بسیاری از طرفداران بر این باورند که بارو باید علی‌رغم تیلور برنده می‌شد تا اینکه تیلور برای بهتر کردن بارو تلاش می‌کرد. بازی خوانی تیلور در پلی آف کمتر از ستاره ای بود و هواداران به خوبی آگاه بودند. حالا که بنگال‌ها کسی را غافلگیر نمی‌کنند، مربیگری اهمیت بیشتری پیدا می‌کند و تیلور آنقدر نشان نداده است که اعتماد من را تضمین کند.

ارتباط جو بارو و جمار چیس سال گذشته جادویی بود. انفجاری بود، هیجان‌انگیز، و مهم‌تر از همه، باعث شد همه کسانی که می‌گفتند فصل پیش فصل چیس مشکل ساز خواهد شد (از جمله من) سرشان را بین پاهایشان بگذارند و با شرم از میز بزرگسالان در روز شکرگزاری دور شوند. با این حال، با نگاهی به برخی از آن صیدهای سال گذشته، تصور دنیایی که در آن همان جادو در Y ثبت شده است برایم سخت است.گوش 2. بیشتر انفجار بین این دو در پاس های عمیق رخ داد. من شک دارم که کسی بهتر از چیس در لیگ در مسیرهای رفت وجود داشته باشد. با این حال، بارو (نا)ثبات در پاس های عمیق تا سال گذشته همیشه موضوعی داغ در هنگام بحث در مورد انتخاب شماره 1 قبلی بوده است. به نظر می‌رسید که همه آن نگرانی‌ها محو شده‌اند، زیرا چیس در پایین آوردن آن پاس‌های عمیق چقدر خوب بود. شاید این نشانه چیزی بود که قرار است بیاید، اما شاید بارو در آن بخش و به طور ناگهانی پسرفت کند چیس نمی تواند خیلی ها را پایین بیاورد. من فکر نمی کنم که این یک نگرانی بی دلیل باشد. من نمی گویم که قرار است این اتفاق بیفتد، اما این یک «چه می شود اگر» است که در پشت ذهن من در حال تلاش برای ارزیابی این تیم بنگال است.

در نهایت، می‌دانم که میلیون‌ها بار گفته شده و مشاهده شده است، اما اینکه بنگال‌ها سال گذشته در سوپربول حضور داشتند، به این معنا نیست که آنها فقط یک یا دو قطعه با قهرمانی فاصله دارند. بیشتر اوقات، حضور در سوپربول به اندازه یک تیم است. آیا می‌دانید چه کسی فکر می‌کرد که فقط یک یا دو تکه تا بالا بردن جام لومباردی فاصله دارد؟ آتلانتا فالکونز 2016، کارولینا پانترز 2015، کاردینال های آریزونا 2008، دن مارینو — شما ایده را دریافت کردید. تاریخچه تیم هایی که در سوپربول شکست خوردند و سپس در فصل بعد ضعیف عمل کردند، به خوبی مستند شده است.

فقط به بازنده های اخیر در سوپر بول نگاه کنید. در سال 2020، قهرمان NFC 2019 San Francisco 49ers بازی های پلی آف را به طور کامل از دست داد. رامز 2019 بازی های پلی آف را از دست داد. Eagles 2018 به پلی آف رسیدند و فقط یک بازی را بردند دوتایی و به سرعت توسط مقدسین رها شوید. فالکونز 2017 در بخش خود سوم شد و در دور بخش به نیک فولس باخت. پانترز 2016 6 بر 10 رفت. Seahawks 2015 بدترین فصل خود را (با رکورد) در دوران راسل ویلسون تا آن مرحله پشت سر گذاشت. برانکوها در سال 2014 شاهد شکست پیتون منینگ در مقابل مردی بودند که جایگزین او در ایندیاناپولیس شد. 49ers 2013 بعد از اینکه دنبالش رفتند شکسته شدند ریچارد شرمن با یک متاسفم گیرنده ای مثل مایکل کرابتری. شما ایده را دریافت می کنید. در بیشتر مواقع، باخت سوپربول دورترین باخت تیم طی چندین سال است.

به نظر من این تیم بدی نیست، اما آیا آنها واقعاً بهترین تیم AFC هستند؟ نه. سال گذشته، آنها در مرحله پلی آف غرغر کردند. آنها در شرایط مشابه این بار خوش شانس نخواهند بود.